کی روش:
شرایط ایران در جام جهانی: صعود به روسیه حاصل سال ها برنامه ریزی و تلاش ما در تیم ملی بود. این دومین حضور پیاپی ما در جام جهانی است و هدف اصلی ما حفظ شان و مرتبه ایران در روسیه است. نکته مهم و اصلی برد یا باخت در روسیه نیست بلکه حفظ استحکام تیم است، چراکه ما باید در فاصله ٦ ماه پس از جام جهانی خود را آماده حضور در جام ملت های آسیا در دوبی (امارات متحده) کنیم.

 گروه جام جهانی: ما حریفان قدرتمندی در مقابل خود داریم، پرتغال، مراکش و ... البته بازی اول مهمترین مسابقه ما در روسیه خواهد بود. ما یک افق کاملا محدود را در زمان آماده سازی تیم داشتیم ، به همین علت بحث بازی اول مقابل مراکش مانند بازی کردن در فینال جام جهانی برای ایران اهمیت دارد. البته که در انتها الهه (پروردگار) فوتبال است که نتیجه بازی را رقم می زند.

نظر در رابطه با سطح وکلاس بازیکنان ایرانی: ما چهار سال پیش در برزیل تنها دو بازیکن داشتیم که خارج از ایران بازی میکردند، اما حالا این تعداد به ١٤ بازیکن رسیده است. یک مهاجم در تیم داریم که آقای گل لیگ هلند شده، بازیکن ٣٣ ساله دیگری که قهرمان لیگ یونان شد و دو نفر دیگر در المپیاکوس، اینها همه نشان از پیشرفت قابل توجه بازیکنان ایرانی است.

حس درونی از مقابله با پرتغال: در زمان قرعه کشی در موسکو یک حسی به من الهام شد که در گروه پرتغال قرار خواهیم گرفت. بعد از قرار گرفتن در گروه پرتغال حس عجیبی داشتم که خیلی هم خوشحال کننده نبود. اما بلافاصله به خودم گفتم که ما "مقابل " پرتغال بازی نمیکنیم بلکه "با" پرتغال بازی خواهیم کرد. در روز بازی ایران و پرتغال به دلیل همرنگی پرچم های دو کشور تمامی استادیوم به رنگ قرمز و سبز در خواهد آمد، این یک فضای خارق العاده را ایجاد می کند.

حس  شنیدن سرود ملی پرتغال به عنوان مربی تیم مقابل : اصلا اینطور نیست که حس عجیبی از شنیدن سرود ملی در من به وجود بیاید، من همیشه قبل شروع بازی های تیم ملی ایران نگاه و تمرکز خودم را به رنگ سبز و قرمز پرچم ها معطوف می کنم.

فرنادو سانتوس: او کار بزرگ و قابل تقدیری برای پرتغال انجام داد. فتح جام ملت های اروپا ماموریت بزرگی بود که او به انجام رساند و باید مورد تمجید فراوان قرار بگیرد.

رویارویی دوباره با رونالدو: مشکلات و حواشی میان من و رونالدو یک مسئله کوچک و ناچیز است  در مقایسه با کارنامه فوتبالی من و او، در کارنامه و زندگی ما مسائل خیلی بزرگتری وجود دارد. من هیچ مشکلی با دست دادن با رونالدو ندارم، نه تنها رونالدو بلکه همه اعضای تیم پرتغال برای من یکسان خواهند بود.

فشار های سیاسی وارد بر تیم ایران: من همیشه این فشار را روی تیم حس می کنم، و فیفا هم کمکی به جدایی فوتبال از سیاست نمی کند. بازیکنان ایرانی شرایط مشابهی با بازیکنان کشور های دیگر ندارند. ما شرایط کاملا متفاوتی از لحاظ تمرینی و مسابقات تدارکاتی در مقایسه با دیگر کشورها داریم و فیفا به طور پیوسته چشم خود را در مقابل این مسائل می بندد. برای مثال ما قبل از مسابقه مقدماتی جام جهانی مقابل کره جنوبی در دوبی یک مسابقه دوستانه برنامه ریزی کرده بودیم که به علت مسائل سیاسی آن بازی لغو شد. در آن شرایط ما مجبور شدیم که یک مسابقه دوستانه در مقابل "ستاره های آفریقایی" هتل و کمپ را جایگزین کنیم. (با خنده) البته که با وجود همه این مسائل ما کره جنوبی را با یک گل شکست دادیم.

تجربه جام جهانی: اولین حضور من در کنار تیم برزیل در سال ١٩٨٢ بود، تیمی متشکل اززیکو، سوکراتس و فالکائو. این تجربه طعم متفاوتی برای من داشت که در قلب من برای همیشه رخنه کرد. با تمام احترامی که برای لیگ قهرمانان اروپا قائل هستم، به نظر من جام جهانی بدون شک مهمترین و بزرگترین رویداد فوتبال و چه بسا منحصربه فردترین رویداد ورزشی نوع بشر است.

جدایی از ایران پس از جام جهانی: من تا به حال ٥ بار در جام جهانی حضور داشته ام، در تاریخ فوتبال هیچ کس همانند من نتوانسته که ٥ تیم مختلف را به جام جهانی برساند. من این حس را در خود میبینم که صعود به جام جهانی با تیم های مختلف برای من تبدیل به چالشی لذت بخش شده و دوست دارم که این کار راادامه دهم.

کار کردن در کشورهای مسلمان در ماه رمضان: این مورد برای من در ابتدا متفاوت بود. بگذارید یک خاطره از ماه رمضان برای شما بگویم؛ زمانی که در امارات مربیگری میکردم یکبار در ساعت ٣ صبح مسابقه داشتیم. این یک تجربه کاملا متفاوت برای من بود چراکه باید تمرینات و آماده سازی تیم را برای بازی کردن از ساعت ٣ تا ٥ صبح ، برنامه ریزی می کردیم. چیزی که همیشه در خاطر من خواهد ماند.

در انتها کی روش و سایر پرتغالی های اردوی ایران بهترین ها را برای مردم پرتغال آرزو کردند و کی روش با این جمله از دوربین ها خداحافظی کرد:" ما همه اعضا تیم تمامی تلاش و کمک خود رابرای رساندن ایران به  مرحله حذفی جام جهانی می کنیم، انشالله"